Asturies shore

D'izquierda a drecha (solo na semeya): Pilar Varela y Javier Fernández (PSOE), Moriyón (FAC) y Pardo (PP), Prendes (UPyD), Iglesias (IU), Cherines (PP) y Cascos (FAC).

Esta mañana, l'ayuntamientu de Xixón aprobaba los presupuestos pal añu 2013 colos votos afirmativos del partíu gobernante, Foro, y del Partido Popular. Tovía ayer, el votu de los populares nun taba claru: la puxa pol poder dientro la organización política n'Asturies, que vien de muncho enantes de la escisión casquista, fizo que l'actual presidenta autonómica (rexonal, diría ella), Mercedes Fernández, se negara a sofitar a Pilar Fernández Pardo, presidenta xixonesa, hasta que, nel últimu momentu, camudara'l criteriu. Dalgo lóxico puesto que les diferencies ente Foro y PP son mínimes, xirando solo alrodiu la simpatía pa cola figura de Cascos. N'Uviéu, Foro abstúvose pa permitir los presupuestos del PP, pero en Xixón nun yera suficiente, porque'l partíu con más ediles ye'l PSOE. Pero de sorprendente tenia poco: los presupuestos habíen salir sí o sí. Y, claro, salieron.

L'edil socialista en Xixón, Santiago Martínez Argüelles, denunciaba que los presupuestos viníen daos dende fuera de Xixón, lo que-y restaba llexitimidá. A finales del añu pasáu, Javier Fernández, presidente del gobiernu autonómicu, llamaba a la responsabilidá de les diferentes fuercies polítiques parllamentaries pa que nun dexaren ensin presupuestos a los asturianos, anque estos presupuestos s'asentaren sobre unos fundamentos recaudatorios ilusorios (como l'impuestu a les entidaes de créditu, anguaño recurríu pol gobiernu estatal énte'l Tribunal Constitucional) y, sobre too, dempués de que'l Principáu d'Asturies s'acoyera al Fondo de Liquidez Autonómica, una suerte de rescate que l'estáu español propón a les autonomíes a cambiu de tener la última voz p'aprobar los niveles d'endeldamientu de les mesmes. Martínez Argüelles nun rechistó. Enantes yeren llexítimos y agora non, mio neñu, agora non.

La tema ye que, pal casu xixonés, Martínez Argüelles tien tola razón de mundu. Pero nun se pue tar en misa y repicando si se quier ún pensar cola llexitimidá que da la coherencia. Esti home nun ye coherente nin nes pallabres, nin nes formes. Cuando los representantes más visibles d'un partíu se mueven d'esta mena, el partíu resiéntese. Y nel PSOE asturianu nun ye l'únicu.

Son habituales los casos como'l de Santiago Argüelles, que defendiera'l so cargu nepóticu (puestu a deu nel cargu, dempués de la privatización de Cajastur, anque nun-y correspondía siquiera optar a elli, nin cuando la entidá pública) de vicepresidente de Liberbank como útil pa la defensa de los intereses de Xixón, dimitió del cargu a la primera que-y vinieron dures (al non conceder el so bancu un créditu a la sociedá "Gijón al Norte", encargada de la supresión de la barrera ferroviaria xixonesa), pero quedóse nel puestu de conseyeru de Cajastur porque, total, solo-y quedaben unos meses pa ser destituyíu na entidá. Asina, la defensa del proyeutu arecista del Niemeyer (y nun me refiero a la Fundación Niemeyer, si non al proyeutu del presidente Areces pa faese col control de la xestión del centru desaverándola de les instituciones públiques que la sofitaben económicamente) de l'alcaldesa d'Avilés, negando cualisquier tipu d'acusación por fundada que fuera, pa dempués dicir, al rescamplar toles trampes de los xestores que defendía, qu'ella ná nun sabía y que yera inocente de tou mal porque solo miraba polos intereses de los avilesinos; o la entronación de la propia Pilar Varela, (si se la cree, la fata más grande d'Asturies dempués del petromocho) fecha por Javier Fernández, diciendo d'ella que yera'l referente del socialismu asturianu. (Díes enantes Rubalcaba dixera que Javier Fernández yera'l referente del socialismu español)

Hai que dicir, por embargu, que dengún partiu parllamentariu se salva, nin muncho menos: el Partido Popular ye una amalgama de personalidaes interesaes no propio, que rexistren nomes como Gabino de Lorenzo o Fernando Goñi; Foro Asturias de Ciudadanos nun ye otra cosa que un conxuntu de persones en torno a un gurú superprofesional de la política, que faen gala de la so falta d'esperiencia na tema (y nótase-yos a la hora de xestionar asuntos como'l conflictu Niemeyer, onde rabiaron cola verdá y perdieron el créditu social, o la tema'l FIC Xixón, onde dexaron de cobrar una sovención estatal por unviar la solicitú fuera de plazu); Izquierda Unida nun pasa de ser la tercera pata de la FSA pa caltener esta falsedá d'izquierda asturiana (sofitada nun sindicalismu mariellu y vacíu y d'idegues descomanadamente cosmopaletes no político, económico y, sobre too, cultural) pola cobardía de los sos líderes, que defrauden una y otra vuelta al so ellectoráu; y Unión Progreso y Democracia, similar a Foro en cuanto a gurú, anque esta femenina y a nivel estatal, predica la decadencia de la apariencia de la política española col exemplu de la hipocresía: criticar el gastu eleváu en cargos públicos y presentase'l diputáu Ignacio Prendes con seis asesores, manca la maera.

Asina, dempués de la desbandada d'afiliaos del PP siguiendo a Cascos, ye un regueru de xente la que marchó de FAC esti añu pasáu (y yá nel anterior), ensin que por ello'l PP recuperara'l so puxu. Asina, Izquierda Unida tien que consultar a los afiliaos si contradicen les sos promeses ellectorales de pactar col PSOE al día siguiente de les elleiciones y marcha colos banqueros socialistes peles cais de Xixón en díes de fuelga, mirando pa otru lláu cuando dalgunos "compañeros" na llucha son apresaos. Asina, UPyD vota a favor d'unos presupuestos presentaos por un partíu políticu que, sigún la propia organización, los amenorga y aislla ellectoralmente.

Pero l'exemplu más perclaru de la descomposición d'esti sistema de partíos que viven d'espaldes al ciudadanu (y más concretamente, al asturianu), xestionando intereses escuros, ye l'ayuntamientu de Cuideiru. Cinco dimisiones de conceyales socialistes, nel gobiernu, en seis meses y cola cabera candidata la llista renunciando al acta de conceyal, xunto a los tres suplentes, ficieron que la direición del PSOE en Cuideiru nomara alcalde a Ignacio Fernández, miembru de la so executiva pero que nun se presentó dientro la candidatura'l partíu.

Esto ye la democracia asturiana, onde pue mandar cualquiera ensin falta de que naide lu escueya pa que lu represente y ensin que les sos xestiones llacerioses o les sos pallabres mentiroses ya hipócrites-ys pasen factura. Y anque seya increyible, too esto ye llegal y ta asumío pola moral del sistema como perfeutamente normal. 

Pero lo pior de too ye que nun se trata d'un reallity show de la cadena MTV. Anque nun sedría d'estrañar atopar un día a Javier Fernández diciendo que Clavelito ye'l modelu a siguir pola mocedá asturiano o a Cherines dándo-y conseyos pa caltener la compostura a Ylenia, al glayíu de: "¡Asturies shore!".